• २०८१ बैशाख ७ शुक्रबार
  • Friday, 19 April, 2024

कविता : मैले जन्माएको पुरुष !

एउटा निरुत्तर प्रश्न
कञ्चनपुर र काभ्रेबाट 
केबल ६।७ घण्टामा 
एकैपटक

ह्ृदयविदारक समाचारले
मनमुटुकाम्यो थरर्र 
फुल्दै गरेको कोपिला
हठात !बनेदानवको शिकार 
अनि गरे मृत्युवरण 
कोही रक्त पिपासुको क्षणभरको 
उत्तेजना र सम्वेगको उन्मादमा।


आमाको रुपमाप्रसवमा
कतिदुःख र पीडाको चिच्याहटमा
धर्तिपुत्रको रुपमाजन्मदा
हर्षविभोरको बढाइमा 
खुशीले मुस्कुराइन् र फिस्स हासिन् 
महान पुरुषको जन्ममा ।

तर आजतिनै आमा रुदैँ भन्छिन्
हामीले कस्तापुरुष जन्माएछौं ?
पुत्रजन्माएँभनेर 
अनन्तखुशीमा
आफ्ना सबै पीडा र प्रसव बिर्सेको
केहीपलनबित्दै
छोरीको मृत्युको खबर
अस्मिता र इज्जत
आफ्नै रक्तबीजबाट 
लुटिएको आफ्नै आँखाअघि
बाँचेर मैले कसरी टुलुटुलु हेर्नु  
धिक्कार छ म आमालाई
हामीमहिलाले आफैमाथि
बलात्कार गर्ने 
शोषण गर्ने
कस्तो पुरुष जन्माएछौं ?
कस्तो छोरा जन्माएछौं ?


 

प्रतिकृया दिनुहोस

सम्बन्धित खवर